Zastosowanie i konserwacja Frigidaire Fkb34gfemt

Frigidaire FKB34GFEMT to wysokiej jakości, profesjonalny sprzęt AGD idealny do użytku domowego. Jego wytrzymała konstrukcja, wygodne użytkowanie i trwałość sprawiają, że jest to jeden z najpopularniejszych modeli na rynku. Możesz go używać do przygotowywania posiłków, wyciskania soków, mieszania ciast i wielu innych prostych zadań. Aby utrzymać w dobrym stanie Frigidaire FKB34GFEMT, należy regularnie czyścić jego części i elementy. Należy pamiętać, aby nie używać żadnych środków czyszczących lub chemikaliów, które mogłyby uszkodzić powierzchnię. Przed przystąpieniem do czyszczenia należy upewnić się, że urządzenie jest wyłączone i wystudzone. Używając mokrej szmatki lub ściereczki, usuń wszelkie zanieczyszczenia z zewnętrznych i wewnętrznych powierzchni urządzenia.

Ostatnia aktualizacja: Zastosowanie i konserwacja Frigidaire Fkb34gfemt

Konserwanty dodawane do żywności poprawiają walory smakowe, wygląd zewnętrzny produktu, a także przedłużają świeżość i czas ich przechowywania. Większość z tych chemicznych dodatków ma pozytywny wpływ na produkt, ponieważ niszczy rozwijające się bakterie, które powodują zatrucie organizmu. Dlatego niedodawanie ich do żywności jest praktycznie niemożliwe. Możemy jednak indywidualnie ograniczyć spożywanie takich produktów, ponieważ w nadmiarze są szkodliwe dla zdrowia. Konserwanty, barwniki i inne dodatkowe substancje mogą być pochodzenia naturalnego (zwierzęcego lub roślinnego) i syntetycznego. Co jeszcze warto o nich wiedzieć?

spis treści

  • 1. Rodzaje konserwantów żywności
  • 1. 1. Popularne konserwanty
  • 1. 2. Barwniki naturalne i syntetyczne2. Konserwanty żywności wywołujące alergię

1. Rodzaje konserwantów żywności

Substancje dodawane do żywności mają na celu przedłużenie jej zdatności do spożycia (są to konserwanty, czyli środki konserwujące żywność) lub poprawienie jej wyglądu (barwniki naturalne lub syntetyczne), a także np. wzbogacenie czy wzmocnienie smaku lub zapachu potrawy. Konserwanty, a także barwniki chronią żywność przed fermentowaniem, rozwojem drobnoustojów czy pleśni.

Zobacz film: "TBHQ – niebezpieczny dodatek do żywności"

1. Popularne konserwanty

Najpopularniejsze konserwanty dodawane do żywności:

  • E200 (kwas sorbowy, kwas sorbinowy) - konserwant syntetyczny lub naturalny, utrzymujący wilgotność produktów spożywczych, takich jak pizze, ciasta, serniki, rzadko wywołuje reakcje alergiczne;
  • E210 (kwas benzoesowy) - konserwant stosowany w majonezie, koncentracie pomidorowym, konserwach, wywołujący reakcje uczuleniowe u alergików, szczególnie tych uczulonych na kwas acetylosalicylowy. Najczęściej znaleźć go można w galaretkach, sokach owocowych, napojach bezalkoholowych;
  • E211 (benzoesan sodu) - sztuczny konserwant, także wywołujący reakcje alergiczne u osób uczulonych;
  • E220 (dwutlenek siarki) - przeciwutleniacz oraz konserwant dodawany do win, aby nie dopuścić do rozwoju drożdży;
  • E231 (ortofenylofenol) - substancja odstraszająca owady, którą impregnuje się skórki owoców cytrusowych, wywołuje u wrażliwszych osób alergię kontaktową;
  • E236 (kwas mrówkowy) - nieszkodliwy konserwant dodawany do soków owocowych i wędzonych ryb.

1. Barwniki naturalne i syntetyczne

Barwniki są chemicznymi dodatkami do żywności, nadającymi lub przywracającymi odpowiednią barwę produktom spożywczym. Dla większości osób są one nieszkodliwe, nie jest to jednak regułą. Mogą być niebezpieczne dla osób borykających się z alergią. Zdarza się, że barwniki przyczyniają się do reakcji uczuleniowych (tego typu rekacje zaobserwowano również u osób, które dotychczas nie uskarżały się na żadne uczulenia).

Barwniki naturalne w żywności:

  • E100 (kurkumina) to naturalny żółty barwnik pozyskiwany z roślin, jest nieszkodliwy, a według badań wręcz przeciwnie - ma korzystny wpływ na organizm człowieka, dodaje się go do koncentratów i przypraw;
  • E120 (karmina, kwas karminowy, koszenila) - barwnik czerwony, pozyskiwany z organizmów owadów, stosowany do zabarwiania napojów alkoholowych, mięs, jogurtów oraz kosmetyków, ten barwnik nie jest odpowiedni dla alergików;
  • E160a (prowitamina A) - barwnik pomarańczowy pozyskiwany z roślin, po spożyciu może przekształcić się w witaminę A.
  • Barwniki syntetyczne

    Zazwyczaj znaleźć je możemy w marmoladach, żelach, gumach do żucia, powłokach tabletek. Mogą wywołać różne reakcje alergiczne, np. pokrzywkę, duszności. Wśród najpopularniejszych barwników syntetycznych wyróżnia się:

    • Błękit ubrylantowany, oznaczony symbolem E 133, dodawany do warzyw konserwowych może być szkodliwy dla osób cierpiących na zespół jelita nadwrażliwego i inne schorzenia układu pokarmowego;
    • E102 (tartrazyna, żółcień spożywcza) - jasnożółty barwnik, zakazany w niektórych krajach, ale dostępny w Polsce. Po spożyciu uwalnia histaminę, co wywołuje niepożądane reakcje u astmatyków oraz osób uczulonych na kwas acetylosalicylowy oraz u kobiet w ciąży. Stosowany przy produkcji napojów, zup, krakersów, likierów, dżemów i sztucznych miodów;
    • E110 (żółcień pomarańczowa) - pomarańczowy barwnik syntetyczny do barwienia marmolad, zup w proszku, konserw rybnych, galaretek, gum do żucia i tabletek. Może pobudzić wydzielanie histaminy, więc jest niezalecany dla alergików i osób uczulonych, szczególnie na kwas acetylosalicylowy;
    • E161g (kantaksantyna) - różowy barwnik dodawany do owoców kandyzowanych i dekoracji ciast, pozyskiwany z piór flamingów. Odkłada się w warstwach skóry, może wywoływać niepożądane reakcje skórne.
    • Barwniki pozyskiwane z roślin lub zwierząt, które mogą być także produkowane syntetycznie, to na przykład:

      • E101 (witamina B2, ryboflawina, laktoflawina) to witamina naturalna lub syntetyczna, barwiąca na żółto-pomarańczowy kolor, dodaje się ją do przypraw;
      • E104 (żółcień chinolinowa) - zielono-żółty barwnik dodawany do niektórych słodyczy, wyzwala histaminę, w związku z czym nie jest zalecany dla osób z uczuleniami i astmą, najprawdopodobniej ma działanie rakotwórcze i jest zakazany w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
      • Inne substancje dodawane do żywności:

        • Kwas octowy (E 260), który znajduje się w owocach i warzywach marynowanych oraz sosach, jest źle tolerowany u osób o wrażliwym żołądku;
        • Chlorki potasu (E 508), wapnia (E 509) i magnezu (E 511) są dodawane do przypraw i niewskazane dla osób, które mają chore nerki czy wątrobę, gdyż spożywane regularnie mogą poważnie zaszkodzić tym narządom. W dużych ilościach działają na organizm przeczyszczająco.
        • Preparaty zastępujące cukier – w tym np. aspartan (E 951) i sacharyna (E 954) są niewskazane dla osób z wrażliwym przewodem pokarmowym;
        • E621 - glutaminian sodu lub sól sodowa kwasu glutaminowego (wzmacniacz smaku);
        • E262 - octan sodu lub sól sodowa kwasu octowego (regulator kwasowości i konserwant);
        • E270 - kwas mlekowy (regulator kwasowości, przeciwutleniacz i środek konserwujący);
        • E280 - kwas propionowy (zmienia smak i zapach produktów).
        • 2. Konserwanty żywności wywołujące alergię

          Konserwanty mogą być powodem alergii pokarmowej. Choroby alergiczne spowodowane sztucznymi barwnikami oraz przeciwutleniaczami obecnie zalicza się do chorób cywilizacyjnych. Pod względem częstości występowania zajmują one piąte miejsce, zaraz po takich chorobach, jak choroby nowotworowe, serca, układu oddechowego i AIDS.

          Do przykładowych związków chemicznych znajdujących się w produktach spożywczych, wywołujących alergię, należą:

          Tartrazyna (E102) – występuje ona w:

          • warzywach konserwowych,
          • napojach i zupach w proszku,
          • galaretkach,
          • dżemach,
          • likierach owocowych,
          • kaszach,
          • musztardzie.
          • Barwniki – najczęściej występują w:

            • likierach,
            • winach,
            • ikrze rybiej,
            • cukierkach owocowych,
            • budyniach.
            • Benzoesan – znajdziemy go w:

              • napojach gazowanych,
              • majonezie,
              • marynatach,
              • konserwach warzywnych,
              • sałatkach.
              • Benzoesan sodu (E211) – występuje w następujących produktach:

                • napojach gazowanych,
                • ketchupie,
                • serze,
                • marynacie,
                • konserwach owocowych i warzywnych,
                • Benzoesan potasu (E212) – występuje w:

                  • napojach bezalkoholowych aromatyzowanych,
                  • musztardzie,
                  • przetworach z krewetek,
                  • margarynie.
                  • Ester kwasu p-hydroksybenzoesowego – znajduje się w:

                    • suszonych przetworach mięsnych,
                    • wytworach cukierniczych z wyjątkiem czekolady,
                    • żywności dietetycznej.
                    • Bifenyl – występuje w owocach cytrusowych.

                      Słodziki – aspartam - występuje w:

                      • produktach light,
                      • kakao rozpuszczalnym,
                      • kawie rozpuszczalnej,
                      • multiwitaminie,
                      • słodzikach,
                      • gumach do żucia,
                      • drinkach,
                      • lekach.
                      • Aby uchronić się przed reakcjami alergicznymi, należy unikać mrożonek i konserw jarzynowych. Obiady przygotowywać samemu, a nie korzystać z barów szybkiej obsługi. Jednak najlepiej, abyśmy unikali wysoko przetworzonej żywności.

                        Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Katarzyna PatykDietetyk, absolwentka Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego i Collegium Medicum UJ.

                        Konserwanty w żywności - popularne konserwanty, barwniki naturalne i syntetyczne, inne substancje dodawane do żywności (Zdjęcie Andrew Morrell autorstwa / CC BY-ND 2. 0)
                        Benzoesan sodu

Fluor jest pierwiastkiem niezbędnym do życia. Głównymi źródłami fluoru dla człowieka jest woda i jedzenie. Ale nie tylko. Fluor jest w zasadzie wszędzie. Znajdziemy go w całej gamie produktów do higieny jamy ustnej – w pastach czy płukankach − w herbacie, produktach zbożowych, piwie, warzywach liściastych, w serach i w słodkich napojach. Szacuje się, że zawartość fluoru w naszym otoczeniu wzrosła w XX wieku kilkadziesiąt razy. Czy fluor to problem współczesnych czasów?

Fluor w okresie układowym pierwiastków, fot. shutterstock

  1. Jakie jest zapotrzebowanie na fluor?
  2. Kiedy przedawkujemy fluor
  3. Fluor szkodzi zdrowiu?
  4. Zaostrzenie się trądziku
  5. Upośledzenie pracy narządów
  6. Fluor a dieta
  7. Fluoryzacja w odwrocie

Jaką rolę pełni fluor? Fluor (F) znajduje się w większości naszych tkanek. Pierwiastek ten bierze udział w tworzeniu układu kostnego. Najwięcej, bo aż 96 proc., jest go w zębach i kościach, gdzie pod postacią fluorohydroksyapatytu odpowiada za proces mineralizacji. U dzieci, 80 proc. pobranego fluoru zostaje wykorzystane na potrzeby rosnących kości i zębów. Związki fluoru takie jak aminofluorki, fluorek sodu, fluorek cyny wzmacniają szkliwo, zwiększając jego odporność na próchnicę. Fluor w okresie ciąży pomaga wchłaniać żelazo. Uznano również, że w pewnym zakresie stężeń fluor może hamować rozwój zmian miażdżycowych w aorcie i innych naczyniach tętniczych.

Jakie jest zapotrzebowanie na fluor?

Człowiek magazynuje około 3 mg fluoru na kg masy ciała, przy czym dzienne zapotrzebowanie u osoby dorosłej na ten mikroelement wynosi od 3, 1 (kobiety) do 3, 8 (mężczyźni) mg na dobę. U dzieci do lat 13 dobowa dawka fluoru, którą trzeba dostarczyć organizmowi waha się od 0, 7 do 2 mg, w zależności od wieku.

Uważa się, że niedobór tego pierwiastka może powodować demineralizację kości oraz kruchość i podatność zębów na próchnicę. A co z nadmiarem fluoru w organizmie?

Kiedy przedawkujemy fluor

Pierwszymi objawamiprzedawkowania fluoru są białe plamy na zębach. Długotrwałe zażywaniefluoru może skończyć się fluorozą zębów i szkieletu. Co to jest fluoroza?U osób, które chorują na fluorozę dochodzi do stopniowego zastępowaniawapnia w kościach przez fluor. W konsekwencji kości stają się kruche imiękkie. Tworzą się nieprawidłowe wyrośla kostne w kręgosłupie,uciskające na rdzeń kręgowy.

Nadmiar fluoru szkodzi nietylko naszemu układowi kostnemu − może również upośledzać wchłanianie magnezu i wapnia. Może być także przyczyną alergii.

Fluor szkodzi zdrowiu?

Fluorcharakteryzuje się najwęższym marginesem bezpieczeństwa – nasz organizmpotrzebuje minimalnych, wręcz śladowych ilości tego pierwiastka.Nadmierne spożycie fluoru ma miejsce przy 20 mg na dobę. Takie stężenie jest bardzo toksycznedla ustroju i zagraża nam w sytuacji długotrwałego wchłanianiapodobnych ilości. Dlatego pod żadnym pozorem nie powinniśmy przekraczaćzalecanej dziennej dawki, niezbędnej do utrzymania prawidłowego stanukości i zębów.

Z czego wynika problem z fluorem?Zasadnicza sprawa opiera się o fakt, że fluor jest niezwykle reaktywnychemicznie. Oznacza to po prostu, że bardzo gwałtownie, a do tegosamorzutnie reaguje z innymi pierwiastkami. Oczywiście dzieje się tak,gdy mamy do czynienia z fluorem w stanie wolnym, który w przyrodzie niewystępuje. Fluor jako żółtozielony, toksyczny i korodujący gaz możnaotrzymać jedynie w wyniku elektrolizy. Procesowi temu poddaje się wówczas kwas fluorowodorowy lub wodorofluorek potasu. Tak otrzymywany wolny fluor wykorzystuje się w przemyśle, między innymi do produkcji teflonu i freonów.

Fluor występuje również w składzie lekówpsychotropowych, ponieważ spowalnia pracę umysłu i reakcje organizmu nabodźce. Ze względu na te właściwości, posądza się go także o negatywnywpływ na rozwój intelektualny, zwłaszcza u dzieci.

Uważa się, żefluor obecny w wodzie do picia w stężeniu około 1, 0 mg F/l może hamowaćrozwój próchnicy, ale wyższe jego stężenia są już toksyczne. Przy 15 mgfluorku sodowego mogą pojawić się objawy zatrucia, a dawka w wysokości2, 5-5 g może zabić dorosłego człowieka. W Polsce najwyższe dopuszczalne stężenie fluoru w wodzie przeznaczonej do spożycia lub celów gospodarczych wynosi 1, 5 mg/l.

Kontrolailości przyjmowanych fluorków powinna szczególnie dotyczyć dzieci.Dlaczego? Małe dzieci często zjadają pastę, a ich organizmy kumulująnawet 50 proc. fluoru.

Żywność bogata w fluor, fot. shutterstock

Zaostrzenie się trądziku

Fluor nasila objawy trądziku, kiedy po przedawkowaniu jest wydalany przez skórę, a dokładnie przez gruczołypotowe i łojowe. Istnieje nawet schorzenie zwane trądzikiem fluorowym.Jesteśmy na niego narażeni, jeśli cierpimy na trądzik pospolity lubróżowaty, a wchłaniana przez nas dzienna dawka fluoru przekraczabezpieczne normy. Nadmiar fluoru przedostającego się przez skórę jeszczebardziej podrażnia zmienione chorobowomiejsca, sprawiając, że bakterie rozprzestrzeniają się z większąintensywnością. Trądzik pod tą postacią staje się bardziej odporny naleczenie, niż jego dotychczasowa forma. Ponadto, co ciekawe, zaostrzenieobjawów, możemy zaobserwować po umyciu zębów. Wówczas fluor z pastyprzedostaje się do układu i szuka ujścia między innymi przez skórę.

Upośledzenie pracy narządów

Nie jest to jednak jedynypowód, dla którego powinniśmy uważać na styczność z fluorem. Zbyt wysokapodaż tego pierwiastka w organizmie może nam zaszkodzić także w innysposób, na przykład powodując niedoczynność tarczycy, zaburzenia pracy trzustki i nadnerczy oraz stany zapalne wątroby.

Trzeba pamiętać, że fluor poza tym blokuje absorpcję magnezu z pożywienia, a nade wszystko osłabia układ kostny przez wypieranie z niego wapnia,co może prowadzić do osteoporozy i innych schorzeń związanych zodwapnieniem kości. Paradoksalnie fluor może mieć tym samym negatywnywpływ na stan uzębienia. W nadmiarze kumuluje się bowiem głównie wkościach, zębach i skórze. Odkładając się w tych miejscach wyrządzaolbrzymie szkody.

Nadmierna ekspozycja na fluor ma negatywny wpływ na rozwój układu nerwowego. – przekonują naukowcy z Harvard University of Public Health oraz z China Medical University w Shenyang na łamach czasopisma „Environmental Health Perspectives”.

Badacze sprawdzili, jakie skutki powoduje fluoryzacja u dzieci, dokonując przeglądu 27 różnych naukowych opracowań. Na podstawie analizy materiałów badacze stwierdzili, iż istnieją silne przesłanki, że kontakt z fluorkami, szczególnie u dorastających dzieci, może przyczyniać się do problemów w zakresie właściwego rozwoju zdolności poznawczych i kształtowania się mózgu.

„Nasze wyniki dowodzą możliwości szkodliwego wpływu narażenia się na działanie związków fluoru w procesie rozwoju czynności nerwowych u dzieci” – przekonuje współautorka badania Anna Choi z Harvard University.

Inne badania, tym razem japońskich naukowców (Japoński Dziennik Zdrowia, 1969 r. ), wykazały powiązanie fluoru z nowotworami przewodu pokarmowego.

W 1978 r. naukowcy z Pomorskiej Akademii Medycznej uznali, że fluorki powodują genetyczne spustoszenie w ludzkiej krwi.

Fluor a dieta

Ryzyko pobrania zbyt dużej dawki fluoru zpożywienia jest niskie. Przedawkowanie wiąże się właśnie ze wspomnianąobecnością pierwiastka w pastach do zębów i w środowisku naturalnym.Jeśli nie chcemy do niego dopuścić powinniśmy upewnić się, co zawierawoda płynąca w naszych wodociągach oraz zacząć kupować pasty bez dodatkuzwiązków fluoru. Choć nadal większość past zawiera fluor, w sklepachznajdziemy i te wyprodukowane bez jego udziału. Wracając natomiast do kwestii diety, warto wiedzieć, że fluor znajduje się głównie w rybach i herbacie. Zawierają go także mięso, sery podpuszczkowe, produkty zbożowe, mleko oraz warzywa: fasola, szpinak, sałata. Podstawowym źródłem fluoru spośród produktów żywieniowych pozostaje jednak w dalszym ciągu woda pitna. pl/art/19957/max/max_shutterstock_1140874328. jpg" alt="" title="" loading="lazy"/>

Pierwszymi objawami przedawkowania fluoru są białe plamy na zębach, fot. shutterstock

Fluoryzacja w odwrocie

W świetle doniesień naukowych coraz więcej krajów rezygnuje z profilaktyki fluorowej. W 1978 roku w Pensylwanii (USA) wygrano proces sądowy, podczas którego dowiedziono szkodliwości fluoryzacji, i w rezultacie została ona zakazana. Z zabiegów fluorkowania wody zrezygnowały także Szwecja, Norwegia, Finlandia, Niemcy, Holandia i Francja. Fluorowe zamieszanie wywołała szefowa resortu zdrowia Belgii Magda Aelvoet, która oświadczyła, że jej rząd chce wprowadzić zakaz sprzedaży tabletek, kropli i gumy do żucia z dodatkiem fluoru.

W Polsce zbiorową profilaktykę fluorową w formie fluorowania wody pitnej w 48 miastach naszego kraju rozpoczęto w latach 70. Od kilkunastu lat w naszym kraju już nie stosuje się tego procesu.

Niewielkie ilości fluoru są więc niezbędne do prawidłowegofunkcjonowania i rozrostu układu kostnego. Niedobór tego mikroelementurzadko nam zagraża, w przeciwieństwie, niestety, do jego przedawkowania –o to akurat dość łatwo, bo fluor występuje w wodzie pitnej, z którejjest wchłaniany przez nasz organizm w 100%. Do tego dodaje się go dopast do mycia zębów. Nadmierna podaż pierwiastka może spowodować trwałe,niekorzystne zmiany w kościach, zębach, skórze i narządach, takich jak wątroba, trzustka czy nerki.

Dlatego dyskusje nadzasadnością stosowania fluoru oraz na temat jego szkodliwego wpływu nazdrowie powracają jak bumerang. Od lat trwają spory czy fluor jestniezbędnym mikroelementem. I jak dotąd nie znaleziono na to pytaniejednoznacznej odpowiedzi. Wraz z napływem nowych informacji pojawiająsię wątpliwości, rośnie także świadomość odnośnie zagrożeń związanych zdziałaniem fluoru. Jedno jest pewne fluor – tak jak inne witaminy i minerały – stosowany w nadmiarze może być szkodliwy. Dlatego przyjmowanie fluoru wymaga dużej rozwagi.

Ekologia. pl (JSz)

Bibliografia

  1. N Deshmukh, A & M Wadaskar, P & Malpe, D. B.. (1995); “Fluorine in Environment: A Review”; Gondwana Geological Magazine 0970-261X. 9. 1-20;
  2. Strunecka, Anna & Patocka, Jiri & Connett, Paul. (2004); “Fluorine in medicine”; Journal of Applied Biomedicine. 2. 10. 32725/jab. 2004. 017;
  3. Jan Meler, Grażyna Meler; “FLUORYZACJA WODY PITNEJ – WADY I ZALETY”; Katedra Farmacji Stosowanej, Akademia Medyczna we Wrocławiu;
  4. pod redakcją naukową Jana Gawęckiego; “Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, tom 1, pod redakcją naukową Jana Gawęckiego, PWN”; PWN, Warszawa 2010;
  5. Iwona Błaszczyk, Elżbieta Ratajczak-Kubiak, Ewa Birkner; “Korzystne i szkodliwe działanie fluoru”; Farmacja Polska tom 65, nr 9, 2009;

Moim zdaniem

Czy fluor zawarty w paście do zębów szkodzi zdrowiu?

Materiał Partnera

W przypadku samochodu podobnie jak z naszym zdrowiem – lepiej zapobiegać niż naprawiać. Warto więc dbać o karoserię. Takie działanie zapewni bezpieczne i bezproblemowe korzystanie z auta oraz pozwoli uniknąć wysokich kosztów, związanych z usuwaniem awarii. Do regularnej konserwacji podwozia fachowcy używają różnych środków. Jakie to są preparaty?

Skuteczna ochrona karoserii

Niewidoczne elementy podwozia są mocno eksploatowane i narażone na działanie niekorzystnych czynników. Z tego powodu w zakładach lakierniczo-blacharskich stosowane są specjalne preparaty do ochrony karoserii.

Na rynku dostępnych jest wiele środków konserwujących. Choć różnią się od siebie składem i konsystencją, a swoim działaniem obejmują inne części podwozia, łączy ich wspólny cel – walka z korozją. Dlatego nazywa się je powszechnie środkami antykorozyjnymi.

Konserwacja podwozia

Regularnie konserwowane podwozie, progi i profile auta mogą długo przetrwać w dobrej kondycji. Skuteczne zabezpieczenie antykorozyjne blachy wymaga zaś odpowiedniej ochrony przed działaniem wody oraz uszkodzeniami mechanicznymi.

Przed wilgocią i uderzeniami kamieni, piasku czy żwiru chronią karoserię preparaty produkowane na bazie wosków, rozpuszczalników i olejów mineralnych. Dostępne są także środki powstające na bazie wosków i mas bitumicznych oraz preparaty, które zawierają polimery i wypełniacze przeznaczone do rozpuszczania w wodzie. Wreszcie fachowcy korzystają z konserwacji tworzonej ze składników takich jak kauczuk, masa bitumiczna oraz włókna mineralne.

W zależności od składu oraz przeznaczenia preparaty te mają różną konsystencję. Do ich aplikacji w warsztatach wykorzystywane są więc specjalne urządzenia jak na przykład pistolety do mas natryskowych czy wyciskacze do saszetek i kartuszy.

Dobre środki do konserwacji karoserii

Wśród produktów tego typu z pewnością godnymi polecenia są środki produkowane przez firmę APP, a dostępne między innymi w sklepie internetowym Warsztat24. pl. Dlaczego?

Preparaty tej marki cechuje korzystny stosunek jakości do ceny. Nie dziwi więc fakt, że są wykorzystywane w wielu profesjonalnych warsztatach blacharsko-lakierniczych. Ich skuteczność potwierdza również wieloletnia obecność marki na rynku. Dodatkową zaletą oferty firmy APP jest bogaty wybór preparatów oraz dedykowanych im artykułów pomocniczych do ochrony karoserii, które ułatwiają precyzyjną i równomierną aplikację środków, zapewniającym tym samym komfort pracy fachowcom.

Dziękujemy za ocenę artykułu

Błąd - akcja została wstrzymana

Polecane firmy

Przeczytaj także

Zastosowanie i konserwacja Frigidaire Fkb34gfemt

Bezpośredni link do pobrania Zastosowanie i konserwacja Frigidaire Fkb34gfemt

Starannie wybrane archiwa oprogramowania - tylko najlepsze! Sprawdzone pod kątem złośliwego oprogramowania, reklam i wirusów

Ostatnia aktualizacja Zastosowanie i konserwacja Frigidaire Fkb34gfemt